كتبت فى الظلام عن مآساتى
وبكيت فى الظلام لكثر آهاتى
وابتسمت فى الظلام مع دمعاتى
تلك حقيقة حياتى
فلم اعد اميز بين البكاء والفرح
ولم اعد اعرف شئياً عن النور
فكل ايامى فى الظلام قابعة
تلك هى آناتى وذاك هو الحلم بات
يقلقنى لما هو آتى
فكان القرار ان ابقى منكفئاً على حطام
ذكرياتى